هشت دوره حیاتی در زندگی کودک

هشت دوره حیاتی در زندگی کودک

وقتی بدانید چه رفتارهایی را باید از فرزندتان انتظار داشته باشید والدگری برای شما آسان‌تر می‌شود. در این صورت، رفتار پرخاشگرانه کودک چهارساله شما نه‌تنها روی اعصابتان نمی‌رود بلکه این سؤال برای شما پیش می‌آید که این موقعیت را چگونه مدیریت کنید. اگرچه این رفتار در این سن طبیعی است اما نکته مهم این است که برای آن آماده باشید و بدانید با این موقعیت چگونه مواجه شوید.
در ادامه به ویژگی‌های رفتاری و عاطفی کودکان در سنین بسیار مهم آن‌ها خواهیم پرداخت تا شما به‌عنوان والدین، از قبل برای آن آماده‌باشید.

تولد تا سه‌ماهگی
در این سن، گریه کردن اصلی‌ترین راهی است که کودک شما می‌تواند نیازهای خود را ابراز کند و شما به‌عنوان والدین یاد می‌گیرید که تفاوت میان گریه‌های فرزندتان را تشخیص دهید. به این معنی که تشخیص دهید کودک گرسنه است، خسته است یا ناراحت است.
اما گاهی اوقات کودک شما بدون هیچ دلیل روشنی گریه می‌کند و مهم است که همیشه به آن واکنش نشان داده و کودک را با لمس کردن و حرف زدن آرام کنید. فرزندتان باید حس کند که در امنیت است، عاشقش هستید و می‌تواند به شما اعتماد کند. نوزادان می‌توانند احساسات شما را متوجه شوند بنابراین به‌منظور ایجاد امنیت برای او، باید آرامش‌بخش و دوستانه رفتار کنید.
همچنین توصیه می‌شود که با او آواز بخوانید، تماس چشمی داشته باشید و او را در پتو بپیچانید تا احساس امنیت کند و از انجام حرکات ناگهانی که او را وحشت‌زده می‌کند خودداری کنید. همچنین او را در آغوش گرفته و تکان دهید.

چهار تا شش‌ماهگی
نوزادان در واکنش به آنچه می‌گویید یا در پاسخ به اسباب‌بازی می‌خندند و جیغ می‌زنند. بنابراین بسیار عالی است اگر والدین برای آن‌ها شکلک دربیاورند تا بخندند. در این سن، کودکان در کنار آگاهی از مادر و پدر خود، از دیگران هم آگاه‌تر می‌شوند و می‌توانند چهره‌ها و اشیاء آشنا را تشخیص دهند. اکنون زمان آن رسیده است که معرفی آن‌ها را به کودکان و افراد دیگر شروع کنید.

هفت تا 12 ماهگی
در این سن، کودکان شروع به ترجیح مادر خود نسبت به افراد دیگر می‌کنند و ممکن است از غریبه‌ها بترسند. آن‌ها به والدین خود چسبیده و هنگام ترک آن‌ها، گریه می‌کنند. برای جلوگیری از این امر، می‌توانید درحالی‌که فرزندتان در مکانی امن در حال بازی است برای مدت کوتاهی از او دور شده و به‌این‌ترتیب به او نشان دهید که شما همیشه برمی‌گردید.

یک تا دوسالگی
کودکان در این سن، باید تعاملات اجتماعی بیشتری داشته باشند و خارج از خانه را تجربه کنند. بااین‌حال، وقتی آن‌ها در میان کودکان دیگر در حال بازی کردن هستند، واقعاً هنوز تعامل نکرده و مفهوم شریک شدن را درک نمی‌کنند. قشقرق به پا کردن معمول است اما مهم است که برای مواجهه با آن، روش‌های انضباطی را انجام دهید بدون داد زدن یا کتک زدن آن‌ها.

سه‌سالگی
اکنون کودک شما شروع به بازی با کودکان دیگر می‌کند و اسباب‌بازی‌ها را با آن‌ها به اشتراک می‌گذارد و مهم است که او را به این کار تشویق کرده اما مجبور نکنید. همچنین، قشقرق‌ها کمتر اتفاق می‌افتند. ممکن است فرزند سه‌ساله شما از بعضی چیزها مثل تاریکی یا هیولای زیر تخت بترسد. همچنین باید فرزندتان را تشویق کنید که کارهایی را تنهایی انجام دهد و وقتی یک نقاشی کشید یا کاری را به‌تنهایی انجام داد به او بگویید چقدر احساس غرور می‌کنید.

چهار تا پنج‌سالگی
کودکان در این سن می‌توانند از قوانین پیروی کنند اما هنوز نمی‌دانند چه چیز درست و چه چیز غلط است. آن‌ها می‌خواهند استقلال بیشتری داشته باشند و بر این باورند که افکار باعث می‌شود چیزها اتفاق بیفتند بنابراین مهم است که آن‌ها را تشویق کنیم خودشان انتخاب کنند. همچنین کودکان در این سن، نسبت به جهان کنجکاوترند.
یک کودک چهارساله ممکن است نوسانات خلقی داشته باشد و حتی پرخاشگرتر شود، با خواهر یا برادر خود بجنگد یا حتی تهدید به فرار کند. در مقابل، کودکان پنج‌ساله با والدین کنار می‌آیند، رفتارهای بهتری دارند، مسئولیت‌پذیری بیشتری دارند و می‌خواهند دیگران را خوشحال کنند.
این در شرایطی است که شما باید به فرزندتان یاد بدهید چگونه به‌صورت مناسب عصبانیتش را ابراز کند و روش‌های انضباطی لازم در این زمینه را انجام دهید. همچنین لازم است او را ترغیب کنید که با صراحت در مورد احساساتش صحبت کند و وقتی رفتار خوب انجام داد تشویقش کنید.

شش تا 12 سالگی
در این دوره سنی، دوستان به‌شدت مهم می‌شوند و ممکن است فرزند شما به روابط عاشقانه علاقه‌مند شود. ممکن است در این سن، کودکان به دیگران حسادت کنند. آن‌ها دوست دارند جزئی از گروه‌ها باشند و از شرکت در بازی‌های رقابتی لذت می‌برند. در این سن، لازم است به فرزندتان یاد بدهید چگونه به دیگران احترام بگذارد و به بزرگسالان گوش دهد. همچنین تا جایی که امکان دارد زمان باکیفیت با او داشته باشید.

13 تا 18 سالگی
نوجوانان اغلب خود را با دیگران مقایسه می‌کنند و پذیرش از طرف همسالان برای آن‌ها بسیار مهم است. به همین دلیل است که باید به فرزند خود یاد بدهید چگونه با فشار ناشی از همسالان مواجه شود و همچنین او را ترغیب کنید که در مورد احساسات و نگرانی‌های خود صحبت کند. روابط عاشقانه در این زمان مهم‌تر می‌شوند و همچنین نوجوانان استقلال بیشتری می‌خواهند.

نویسنده: خانم مینا معین اسلام، روانشناس بالینی کودک و بازی درمانگر




جهت تعیین وقت می‌توانید با ما تماس بگیرید:
021-22632356
021-22632357
آدرس:
تهران-خیابان شریعتی - پایین تر از صدر
خیابان خاقانی- جنب بیمارستان جواهری پلاک 50 واحد 1