دوره‌های نوجوانی: آغازین
اسفند 2, 1397
بهداشت همگانی خواب؛ درمانی موثر برای مشکلات بی خوابی
اسفند 2, 1397

لکنت زبان در کودکی

لکنت زبان معمولا در خلال سال اول زندگی شروع می‌شود. در لکنت زبان جریان طبیعی تکلم بر اثر رویدادهای حرکتی و غیر ارادی تکلم از بین می‌رود. لکنت زبان که به طور رسمی اختلال فصاحت با شروع در دوران کودکی نیز نامیده می‌شود شامل این موارد می‌باشد. تکرار اصوات، طولانی کردن، وارد کردن اصوات اضافی مکث در بین کلمات، جایگزینی مشهود کلمات برای اجتناب از وقفه و وقفه خاموش یا قابل شنیدن.
شیوع لکنت زبان در کودکان در خلال بین 3 تا 17 سالگی حدود 1.6 درصد گزارش شده است. سن شروع لکنت زبان 2 تا 7 سالگی است و 90 درصد مبتلایان تا 7 سالگی علائم را بروز می‌دهند. براساس منابع لکنت زبان تا دوره نوجوانی به 0.8 کاهش می‌یابد.
شواهد نشان می‌دهند که علل مختلفی از جمله ژنتیک، عصبی فیزیولوژیک و روانشناختی در بروز لکنت زبان نقش دارند و کودک را مستعد ضعف در فصاحت کلام می سازند. هیچ شواهدی وجود ندارد که اضطراب یا تعارض موجب لکنت زبان می شود یا افراد دچار لکنت زبان بیش از افراد مبتلا به سایر انواع اختلالات تکلم و زبان دچار اختلالات روانی می شوند. هرچند که لکنت زبان ممکن است در مواقع استرس، تشدید شود.
در مراحل تدریجی لکنت زبان 4 مرحله شناسایی شده است.لازم است درمانگران در هنگامی تشخیص این اختلال به این مراحل توجه داشته باشند.
مرحله1: در طی دوران پیش دبستانی بروز می‌کند. در ابتدا مشکل دوره‌ای بوده و به مدت چند ماه یا چند هفته در فواصل طولانی تکلم طبیعی ظاهر می شود. درصد بالایی از این دوره های لکنت زبان بهبود می‌یابند. در خلال این مرحله کودک اکثرا هنگامی که ناراحت یا هیجان زده است یا مطالب زیادی برای گفتن دارد و یا تحت دیگر شرایط فشار ارتباطی دچار لکنت زبان می‌شود.
مرحله 2: معمولا در سالهای دبستان روی می‌دهد. این اختلال مزمن بوده و فواصل تکلم طبیعی اگر هم وجود داشته محدود است. کودکان از مشکلات تکلمی خود آگاه بوده و خود را مبتلا به لکنت می‌دانند. در مرحله 2 لکنت زبان عمدتا در بخش‌های اصلی تکلم(اسامی، افعالصفات و قیدها) بروز می‌کند.
مرحله 3: معمولا پس از سن 8 سالگی تا دوران بزرگسالی بروز می‌کند، اغلب در اواخر کودکی و اوایل نوجوانی روی می‌دهد. در خلال مرحله 3 لکنت زبان بیشتر در پاسخ به موقعیت‌های اختصاصی نظیر جواب دادن درس، صحبت با افراد غریبه، خرید از مغازه و مکالمه تلفنی به طور گذرا ایجاد می‌شود. تلفظ برخی اصوات و کلمات برای فرد دچار لکنت بیشتر است.
مرحله4: نوعا در اواخر نوجوانی و دوره جوانی بروز می‌کند.
برای درمان لکنت زبان درمان‌های مبتنی بر شواهد زیادی ظهور پیدا کرده اند. بسیاری از این موارد براساس درمان‌های رفتاری و مبتنی بر شرطی سازی بوده اند که عمدتا در خانه و کلینیک تحت نظارت یک گفتار درمانگر ایجاد می‌شود.
چندین رویکرد از لحاظ تاریخی در اشکال متمایزی از مداخلات در درمان مبتلایان به لکنت زبان به کار رفته اند. رویکرد اول گفتار درمانی مستقیم است که هدف مداخله تغییر پاسخ لکنت به تکلم فصیح یا گام های سیستمیک و قواعد مکانیک گفتار است. نوع دیگری از درمان لکنت زبان هدفش کاهش تنش و اضطراب در خلال تکلم است. این درمان از درمان‌های تنفسی و آرام سازی استفاده می کنند تا به کودک کمک شود سرعت تکلم خود را آهسته کرده و حجم تکلم خود را تنظیم نماید. مداخلات دیگر برای زبان تلفیقی از فرد ویژه از توجه برگردانی رفتاری، فنون آرام سازی و تعدیل گفتار جهت دار استفاده می‌کند. همچنین ممکن است به دلیل خودانگاره ضعیف و اختلالات اضطاب و افسردگی همراه فرد نیازمند درمانهای شناختی رفتاری یا دارودرمانی باشد.
مرکز تخصصی روانشناسی و روانپزشکی مهرآئین در زمینه مبتلایان به لکنت زبان دارای نیروهای متخصص در هر سه حوزه گفتار درمانی، روانشناسی کودک و روانپزشکی می‌باشد
مرکز تخصصی روانپزشکی و روانشناسی مهر آئین
تماس جهت تعیین وقت:
021-22632356
021-22632357

دیدگاه ها بسته شده است