۱۰ اشتباه والدین درمورد خواب کودک

10 اشتباه والدین درمورد خواب کودک

خواب خوب برای مغز کودک در حال رشد بسیار مفید است و خواب ناکافی می‌تواند منجر به مشکلات زبان، خواندن و مشکلات توجه و بیش فعالی بشود. برخی والدین به امید قوی‌تر شدن ارتباطشان با کودک، او را به رختخواب خود می‌برند که نه تنها این مسئله برای کودک، گیج‌کننده است بلکه مانع استقلال او نیز می‌شود. اگر می‌خواهید فرزندتان خواب سالمی داشته باشد علاوه بر نکاتی که در ادامه خواهیم گفت، حتماً تخت و سپس اتاق او را کم کم جدا کنید. البته جدا کردن اتاق، نباید قبل از یک سالگی اتفاق بیفتد.
برخی از اشتباهات والدین که باعث مشکلات خواب در کودکان می‌شود را در ادامه بخوانید.
1. نداشتن زمان خواب روتین. ایجاد زمان خواب روتین برای کودک ضروری است. این کار به کودک کمک می‌کند که احساس آرامش داشته باشد و زودتر بخوابد. حتماً زمان خواب مشخص برای فرزندتان قرار دهید و به آن پایبند باشید تا کودک یاد بگیرد به موقع به تختخواب برود. پس از مدتی، آن‌ها به این ساعت خواب عادت می‌کنند و حتی انتظار آن را می‌کشند. د، به اندازه کافی در طول روز، فرزندتان را سرگرم نکرده‌اید. کودکان مثل ما هستند هرچه در طول روز سرمان شلوغ‌تر باشد، خسته‌تر هستیم و خوابیدن برایمان راحت‌تر می‌شود. بنابراین تا جایی که می‌توانید برای فرزندتان سرگرمی فراهم کنید. با او صحبت کنید، با هم آواز بخوانید، ماهیچه‌هایش را بکشید یا با هم بیرون بروید و از روزتان لذت ببرید.
3. تشخیص ندادن نشانه‌ها. گاهی اوقات، والدین مدت خیلی زیادی صبر می‌کنند تا فرزندشان را برای چرت زدن در تختخواب بگذارند. برای مثال، آن‌ها صبر می‌کنند تا کودک گریه کند. اگرچه، نشانه‌های دیگری نیز برای خسته و خواب‌آلود بودن کودک وجود دارد. اگر کودک اخم کند، دست‌هایش را مشت کند، از شما دور شود یا چشم یا گوشش را بمالد، این بدان معنی است که زمان خوابش رسیده است.
4. به کودک یاد ندهید که خودش را آرام کند. برخی از کارهای روتین، مانند تکان دادن یا ماساژ دادن کودک، می‌تواند به او کمک کند تا آرام شود و درک کند که زمان خوابیدن است. اما گاهی اوقات بهتر است آن‌ها را به حال خود بگذارید و اجازه بدهید سعی کند خودش را آرام کند تا بتواند بدون کمک شما بخوابد. به همین دلیل است که نباید به هر صدای کوچک کودک در هنگام خوابیدن، پاسخ بدهید. این صداها لزوماً به این معنی نیست که کودک بیدار است و به شما احتیاج دارد. ممکن است آن‌ها فقط در حال گذر کردن از مراحل خواب باشند.
5. هنگام خوابیدن، کودک را در اتاقی پرنور قرار دهید. برخی والدین فکر می‌کنند وقتی کودکشان در طول روز چرت می‌زند، باید در یک اتاق روشن باشد تا یاد بگیرد که بین روز و شب تفاوت قائل شود. با این حال، این واقعیت ندارد. تاریکی تأثیری آرام‌بخش بر کودکان دارد و باعث تولید هورمون ملاتونین می‌شود، هورمونی که در تنظیم خواب نقش دارد.

6. تغییر خیلی زود تخت کودک به تختخواب. چه تخت کودک فرزندتان کوچک شده باشد، چه کودک جدیدی در راه دارید، برای منتقل کردن فرزندتان به تختخواب، عجله نکنید. بسیاری از کودکان، بین سنین 18 ماهگی تا 3 و نیم سالگی از تخت کودک به تختخواب منتقل می‌شوند. اگر این کار را خیلی زود انجام دهید، برای کودک می‌تواند گیج‌کننده و ناراحت‌کننده باشد یا ممکن است او را وسط شب در حالی که در اطراف خانه سرگردان است پیدا کنید زیرا آن‌ها به مرزهای تخت کودک، عادت کرده‌اند و بدون آن‌ها نمی‌توانند خودشان را کنترل کنند. زمانی که فرزندتان شروع به بالا رفتن از نرده‌های تخت کودک کرد، آن موقع، زمان خوبی برای انتقال او به تختخواب است.
7. مسدود کردن سر و صدا. قرار نیست برای خواب کودک، همه‌ی صداهای اطراف را حذف کنید. اگر فرزندتان یاد بگیرد در سکوت کامل بخوابد، بعداً زمان‌هایی که امکان حذف صداهای اطراف وجود نداشته باشد، در به خواب رفتن دچار مشکل می‌شود.
8. زیاد بیدار نگه داشتن کودک. ممکن است فکر کنید که اگر فرزندتان را مدت بیشتری بیدار نگه دارید او خسته‌تر خواهد شد و زودتر و بیشتر می‌خوابد. در حالی که این کار، برنامه‌ی خواب کودک را به هم می‌ریزد و چرت‌های او را کوتاه‌تر می‌کند. در حالی که چرت‌های کوتاه برای نوزادان ضروری است، کودکان بزرگ‌تر باید چرت‌های بلندتری داشته باشند. بنابراین، اگر فرزندتان چرت‌های کوتاهی دارد، احتمالاً بخاطر این است که به طور مداوم و بیش از اندازه خسته می‌شود.
9. استفاده از تخت مشترک. بعضی از والدین تصمیم می‌گیرند که با فرزندشان در یک تخت بخوابند. در حالی که، این کار باعث می‌شود پیام‌های متضادی به فرزندتان درمورد اینکه کجا بخوابد بدهید و همچنین باعث می‌شود که نتواند در تخت خودش بخوابد و همیشه برای خوابیدن به شما وابسته شود. بعلاوه، خوابیدن در تخت مشترک خطر اختلال مرگ ناگهانی نوزاد و دیگر مرگ‌های مرتبط با خواب را افزایش می‌دهد.
10. اجازه دادن به کودک برای چرت زدن‌های بیش از اندازه بلند. برای نوزادان تازه متولد شده، 13 تا 15 ساعت خواب روزانه طبیعی است. اما وقتی فرزندتان بزرگ‌تر شد نباید بیشتر از سه ساعت در روز چرت بزند. خوابیدن بیش از اندازه در روز باعث برنامه ناسالم خواب شبانه می‌شود و همچنین می‌تواند منجر به مشکلات در شروع خواب و تداوم آن شود.
نویسنده: خانم مینا معین اسلام، روانشناس کودک و بازی درمانگر




جهت تعیین وقت می‌توانید با ما تماس بگیرید:
021-22632356
021-22632357
آدرس:
تهران-خیابان شریعتی - پایین تر از صدر
خیابان خاقانی- جنب بیمارستان جواهری پلاک 50 واحد 1