خودکشی در نوجوانان؛ قسمت دوم
مرداد 11, 1398
برگزاری کارگاه انتخاب رشته در مرکز روانپزشکی و روانشناسی مهرآئین؛ توسط سید مهدی مجرد
مرداد 11, 1398

خودکشی در نوجوان؛ قسمت سوم

پیشگیری از خودکشی در نوجوانان


بهترین روش پیشگیری از خودکشی شناسایی و مداخله زود بهنگام در اختلالات روانی و سو مصرف مواد است. بیش از 90 درصد از خودکشی‌ها با اختلالات شناسایی شده و شناسایی نشده روانی ارتباط دارد. در این میان افسردگی، سومصرف مواد، اختلالات دو قطبی و اسکیزوفرنی بیشترین ارتباط را با خودکشی دارند. مطالعات نشان می‌دهند که زمانی برنامه‌های پیشگیری از خودکشی به موفقیت خواهند انجامید که بر روی شناسایی و درمان اختلالات روانی و سو مصرف دارو و مواد، مقابله با استرس و کنترل‌ رفتارهای پرخاشگری متمرکز شوند.
مهم است که ما به عنوان درمانگر یا والدین علائم خودکشی در نوجوانان را بشناسیم و بتوانیم به سرعت اقدام‌های لازم را در این ارتباط انجام دهیم. این بهترین روش برای پیشگیری از خودکشی در نوجوانان است. والدین باید راه‌های ارتباطی با فرزندانشان را باز نگه دارند و سعی کنند در صورتی که آن‌ها از خودکشی صحبت کنند اقدامات لازم را انجام دهند. همچنین این ارتباطات نزدیک و صمیمی در مورد دوستان فرد نیز صادق است. بر خلاف تصور عموم در نزدیک به نیمی از مواردی که افراد اقدام به خودکشی می‌کنند قبل از ارتکاب عمل با فردی در مورد این مساله صحبت می‌کنند. پس اگر نوجوان در مورد خودکشی صحبت کرد او را جدی بگیریم و اقدامات فوری و ارزیابی حرفه ای را توسط متخصصین در مورد او اعمال کنیم. بهترین روش آموزش‌ همگانی به والدین و نوجوانان است که می‌توان آن را از طریق رسانه‌های عمومی، مدارس و غیره انجام داد. در پیشگیری از خودکشی آگاهی حرف اول را می‌زند.
در اینجا به صورت کوتاه نشانه‌های افسردگی که در بسیاری از موارد با خودکشی ارتباط دارند مرور می کنیم.
• احساس غمگینی، ناامیدی و تنهایی
• کناره‌گیری از فعالیت‌های مدرسه
• فقدان احساس لذت، علاقه به فعالیت‌های اجتماعی با دوستان و همسالان
• خواب خیلی کم یا خیلی زیادتر از معمول
• تغییر در وزن و اشتها
• عصبی بودن، بی قراری و تحریک پذیری
• سو مصرف دارو، الکل و مواد

گام هایی که والدین در پیشگیری از خودکشی در نوجوانان می‌توانند بردارند:


• داروها، سلاح گرم و هر چیزی که ممکن است نوجوان به وسیله‌ی آن به خودش آسیب بزند را از دسترس او دور نگه دارند.
• والدین باید برای فرزندانشان کمک‌های پزشکی، روانپزشکی و روانشناختی دریافت کنند.
• زمانی که مشکلاتی پیش آمد از فرزندتان حمایت کنید. حمایت کردن والدین به معنای تایید رفتار یا اقدام به خودکشی او نیست بلکه برعکس، سپری محافظ در برابر خودکشی است. دو عامل ناامیدی و تنها بودن در اقدام به خودکشی نوجوانان اثر معناداری دارد.
• به فرزندتان گوش کنید، از انتقادهای غیر منتظره بپیرهیزید و سعی کنید همیشه راه‌های ارتباطی را با فرزندتان وجود داشته باشد.
• اطلاعات کسب کنید. از گروه‌های پشتیبانی محله، گروه های اینترنتی، تلفن‌های مراکز بحران و هر چیزی که ممکن است در صورت ضرورت به آن نیاز پیدا کنید آگاه باشید.


گام هایی که همسالان در پیشگیری از خودکشی دوستانشان می‌توانند بردارند:


در بیشتر اوقات همسالان افرادی هستند که نوجوان با آن‌ها مسائل خصوصی خود را در میان می‌گذارد. به همین دلیل آگاهی داشتن آن‌ها در صورتی که دوستشان افکار خودکشی داشته باشد و یا اینکه اقدام به خودکشی کرده باشد، اهمیت بسیاری دارد. نوجوانان می‌توانند این گام ها را در کمک به همسالانشان بردارند.
• رفتار و گفتگوی دوستانه در مورد خودکشی را جدی بگیرید و نسبت به آن حساس باشید.
• دوستانتان را به جستجوی کمک حرفه ای تشویق کنید. در صورتی که به شما نیز دارند با آن‌ها همراه شوید تا از اقدام به خودکشی آن‌ها جلوگیری کنید.
• با یک بزرگسال مورد اعتماد در این مورد حرف بزنید. به خاطر داشته باشید که شما در کمک کردن به دوستتان تنها نیستید.




جهت تعیین وقت می‌توانید با ما تماس بگیرید:
021-22632356
021-22632357

آدرس:
تهران-خیابان شریعتی - پایین تر از صدر
خیابان خاقانی- جنب بیمارستان جواهری پلاک 50 واحد 1

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *