روان درمانی چیست؟

شیوه ای است که توسط درمانگری آموزش دیده به شکل حرفهای، با توجه نوع مشکلی که وجود دارد، انجام می گیرد. رابطهای حرفهای بین بیمار و درمانگر است که مبتنی بر اصالت، جدیت، صمیمیت و آزادی است.
انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد، ولی اصل مشترک همه ی آنها این است که به کمک رواندرمانگر، درمانجو رفتار، شناخت، هیجان، و دیگر ویژگیهای فردی خود را، در جهت مطلوب تغییر دهد.
اصولی که در هرنوع رواندرمانی باید رعایت شود:

اول) در هیچ روش رواندرمانی لمس بدن (جز دست دادن در موقع سلام و احوالپرسی که آن هم میبایست در بستر فرهنگی متناسب با خود رخ میدهد) به هر شکل و فرمی قابل قبول نیست حتی بین دو جنس موافق.
دوم) هیچ درمانگری بیرون از جلسه درمان حق ندارد که با مراجع در ارتباط قرار بگیرد، جز در صورت لزوم پیگیری وضعیت مراجع در شرایط بغرنج یا با هدف درمان از سوی متخصص رفتار درمانگر.
سوم) هرگز یک درمانگر حرفه ای، بیرون از مطب حق «قرار گذاشتن» و ملاقات با مراجعکنندهاش را ندارد.
چهارم) ازدواج و برقراری دوستی با مراجع کننده، رفتار منع شدهاست.
پنجم) حفظ اطلاعات به صورت محرمانه مهمترین فاکتور محسوب میشود، مگر وقتی از سیستم قضایی برای شهادت در دادگاه احضار شود یا احساس کند خطر خودکشی یا دگرکشی وجود دارد میتواند بخشی از اطلاعات رو فاش کند.
ششم) لطفاً تا وقتی از صلاحیت شخصیتی و حرفهای متخصصی مطمئن نشدهاید اسرار زندگی خود را بر ملا نکنید.
هفتم) درمانگر حق فیلمبرداری از جلسه را ندارد مگر اینکه از شما به صورت مکتوب اجازه رسمی گرفته باشد و دلایل فیلمبرداری رو برای شما ذکر کند
رویکردهای رواندرمانی

در رواندرمانی افراد بزرگسال از رویکردهای مختلفی که هر کدام در مکاتب فلسفی یا درمانی خاصی ریشه دارند استفاده میشود. در واقع این رویکردهای مختلف در رواندرمانی در کارآزماییهای تجربی تا کنون آزموده شده اند و براساس اختلالات و مشکلات سلامت روان متفاوت اثربخشی آن ها در گروهی از این مشکلات به اثبات رسیده است. مشخص شده است در رواندرمانی هیچکدام از این رویکردها بر یکدیگر در اثربخشی بر روی مشکلات سلامت روان برتری ندارند و انتخاب رویکردهای مختلف در رواندرمانی به متغیرهای مختلفی از جمله آموزشهای قبلی درمانگر، نوع اختلال یا مشکل درمانجو، شخصیت منحصر به فرد درمانجو و غیره بستگی دارد.
در زیر به معرفی کوتاهی از این رویکردها میپردازیم. برای اطلاعات مفصلتر در مورد این رویکردها می توانید به بخش رویکردهای رواندرمانی مراجعه نمایید.
درمان فردی با رویکرد روانپویشی فشرده و کوتاه مدت ( ISTDP):
هدف این روش کمک به بیماران برای کنار گذاشتن الگوهای رفتاری خودتخریب گر و ناسالم و رهایی از نشانه های ناتوان کننده بیماری و در عین حال ایجاد تغییرات بنیادین در منش و شخصیت است. در نتیجه این روش، بیمار از واکنش های دفاعی خود که عامل رنج او هستند آگاه میشود، احساسات انکار شده بیمار در گذشته و حال به شکل سالم تجربه میگردند و اضطراب وی تنظیم میشود
درمان پذیرش و تعهد (ACT) چیست؟
درمان پذیرش و تعهد (یا اکت؛ ACT) شکل جدیدی از درمان شناختی-رفتاری است که به ما کمک میکند آنچه را که در کنترل ما نیست بپذیریم و به جای آن، انرژی و توان خود را صرف تغییر اموری کنیم که قادر به تغییرشان هستیم. در این درمان مهارتهایی را تمرین میکنیم که کمک میکند خویشتن حقیقی خود را بهتر بشناسیم، آنچه را که برایمان واقعاً ارزشمند است و به زندگیمان معنا میدهد کشف کنیم، موانع درونی و بیرونی حرکت به سمت ارزشهایمان را بشناسیم و در جهت تحقق اهدافمان حرکت کنیم.
توجهآگاهی (mindfulness) چیست؟
توجهآگاهی یا ذهنآگاهی، هنر زندگی کردن در اینجا و اکنون است. انجام تمرینهای توجهآگاهی به ما کمک میکند به جای گم شدن در افکار مربوط به گذشته و آینده، به آنچه در اطراف و درونمان رخ میدهد توجه بیشتری داشته باشیم و قدر لحظات زندگی خود را بیشتر بدانیم؛ مسیری بهسوی بهزیستی که ما را در مقابلهی مؤثر با چالشهای مختلف زندگی یاری میدهد. تحقیقات علمی فراوانی اثربخشی تمرینهای توجهآگاهی را در کاهش استرس، اضطراب، افسردگی و سایر مشکلات روانشناختی به اثبات رساندهاند.
تمرینهای توجهآگاهی علاوه بر اینکه به ما نشان میدهند چطور عادتهای ذهنی برایمان نارضایتی ایجاد میکند، به ما کمک میکنند تا در لحظهلحظۀ زندگی خود حضور بیشتری داشته باشیم، کمتر در تعقیب حال خوب و فرار از حال بد باشیم و احساس سکون و آرامش بیشتری بکنیم. با این تمرینها میتوانیم هنگام پیادهروی تا فروشگاه به درختها توجه کنیم، موقع غذا خوردن مزۀ آن را بهتر بچشیم، سر کلاس درس یا موقع مطالعه توجه و تمرکز بهتری داشته باشیم و با دوستان و عزیزانمان ارتباط صمیمانهتر و عمیقتری برقرار کنیم.
درمان فردی با رویکرد هیجان مدار:
درمان هیجان مدار یکی از شش رویکرد رواندرمانی مورد تایید انجمن روانشناسی امریکا برای افسردگی است. در زمینه زوجی نیز در کنار زوج درمانی شناختی-رفتاری بیشترین شواهد تجربی را در تایید اثربخشی خود دارا است
درمان هیجان مدار یک رویکرد تجربه ای و انسان گرا است. تجربه ای یعنی به تجربه خاص شخص از مشکلاتش و معنایی که تجربه ها و اتفاقات زندگی فرد برایش داشته اند و دارند اهمیت می دهد. این که آدمی که من الان هستم حاصل تجربیات خاص من هست، و اگر قرار است تغییری اتفاق بیفتد همان تجربیات باید بررسی شوند یا تجربیات جدیدی اتفاق بیفتند تا تغییر رخ دهد.
انسان گرا یعنی درمانگر پشت میز نمی نشیند و خودش را بالاتر از مراجع نمی داند، درمانگر توصیه و نصیحتی برای مراجع ندارد و اتفاقا می خواهد از مراجع یاد بگیرد و دنیای درونی مراجع را به همراه او تجربه کند و در کنار او قرار بگیرد. این مراجع هست که کار را پیش می برد و درمانگر در نقش همراه وتسهیل کننده در کنار او حرکت می کند
و در مورد هیجان که در عنوان این رویکرد آمده، هیجان ها نقش اصلی را در تجربه های ما دارند، خیلی وقت ها ما خیلی چیزها را می دانیم اما نمیتوانیم عمل کنیم چون هیجانات و احساسات و نیازهای ما با افکار و برنامه های ما تداخل می کنند. از این جهت رویکرد هیجان محور از رویکردهای شناختی-رفتاری فاصله می گیره و می گوید ابتدا باید روی هیجانات کار کرد و بعد تغییر در افکار و رفتار شروع می شود.
درمان هیجان مدار در زمینه فردی و زوجی یک درمان شواهد محور به حساب می آید، یعنی به صورت علمی بررسی و تایید شده است، و دارای پروتکل های درمانی و ملاک ها و نشانگرهای مشخصی برای روند و پیشرفت درمان است
رفتاردرمانی شناختی چگونه به حل مشکلات می تواند کمک کند؟
بر این فرض اساسی قرار دارد که احساس و رفتار تا حد زیادی محصول شناخت هستند . بنابراین با مداخله های شناختی و رفتاری می توان تغییراتی در تفکر ، احساس و رفتار ایجاد کرد.
در «رفتار درمانی شناختی» روان درمانگر فقط بر مشکلات زمان حال (اینجا و اکنون) و آنچه موجب ناراحتی و اضطراب درفرد بیمار گردیده است تکیه می کند.
این رویکرد می تواند در درمان مشکلاتی از قبیل انواع اضطراب ، افسردگی، هراس ، وحشت ، پرخوری عصبی ، وسواس ، استرس پس از سانحه و اختلال دوقطبی موثر و مفید باشد
جهت تعیین وقت میتوانید با ما تماس بگیرید:
021-22632356
021-22632357
آدرس:
تهران-خیابان شریعتی - پایین تر از صدر
خیابان خاقانی- جنب بیمارستان جواهری
پلاک 50 واحد 1